دیابت شیرین در دهه پنجم زندگی به دلیل افزایش وزن و کاهش سطح فعالیت بدن در اوج بروز خود دیده می شود.
دیابت شیرین در سراسر جهان هر ساله در حال رشد و رسیدن به یک اپیدمی است .
تخمین زده می شود که تا سال 2030 تعداد افراد دیابتی از 285 ملیون به 438 ملیون نفر در سراسر جهان برسند .
حدود نیمی از بیماران دیابتی هنوز از بیماری خود مطلع نشده اند.
این در حالی است که با یک معاینه ساده از دندان ممکن است بتوان اولین نشانه از بیماری دیابت را به اطلاع آنان رسانید .
در نتیجه یک دندانپزشک و یک متخصص ارتودنسی باید یک دانش پایه از دیابت شیرین داشته باشد.
همچنین از علائم تظاهرات دهانی مانند اختلال در بهبود زخم ها و علائم عفونت و نشانه های این بیماری را داشته باشد .
دانستن علائم و آگاهیها ی لازم در باره دیابت شیرین نوع یک و دو عبارتند از:
بیماران دیابت شیرین دارای عوامل کاهنده قند خون و خشکی دهان هستند.
آنها ممکن است به عفونت های فرصت طلب دهانی شانس ورود بدهند .
تظاهرات دهانی مرتبط با دیابت شیرین در بسیاری از موارد محدود به بیماران کنترل نشده هستند .
هنگامی که یک واکنش کاهنده قند خون در مطب دندانپزشکی از سوی بیمار رخ می دهد دندانپزشک باید علائم را به سرعت تشخیص داده و یک راه درمان مناسب پیدا کند.
از دست دادن هوشیاری در شوک انسولین می تواند کاملا به سرعت و در عرض چند دقیقه پس از ظهور علائم اول رخ دهد .
یک نوشیدنی دارای کربوهیدرات بالا مانند آب پرتقال در هنگام بروز ناگهانی علائم دیابت توصیه می شود که به صرف بیمار برسانید .
همچنین همواره یک منبع قند در مطب باید موجود باشد که برای استفاده سریع و آسان بیمار در چند دقیقه اول پاسخگو باشد .
پس از آن بیمار باید تحت نظر باشد تا زمانی که همه علائم و نشانه ها ناپدید شوند .
کنترل پزشکی خوب بیماران دیابتی کلید هر درمان ارتودنسی است .
ارتودنتیست ها باید از درمان ارتودنسی در بیماران دیابتی کنترل نشده اجتناب کنند.
در مورد بیماران مبتلا به دیابت شیرین هیچ ترجیح درمانی نسبت به ارتودنسی ثابت یا ارتودنسی متحرک وجود ندارد .
این مهم است که بهداشت دهان و دندان به ویژه هنگامی که ازدستگاه ارتودنسی ثابت استفاده می شود باید به خوبی رعایت شود .
از آنجا که بیماران دیابتی تحت درمان ارتودنسی به عنوان بیماران پریودنتال در نظر گرفته می شوند.
ملاحظات درمان براساس بیمارانی باید تنظیم شود که لثه های بیماری دارند. .
اگر کنترل پلاک در بیماران دیابتی دشوار است و برای رسیدن به تمیزی دندان باید کمتر از برس بین دندانی و مسواک استفاده کرد.
بهتر است پس از هر بار استفاده ازمسواک از یک دهانشویه ضد عفونی کننده مانند کلرهگزیدین که کنترل کننده پلاک شیمیایی است به عنوان کمکی در نظر گرفته شود .
برای به حداقل رساندن تاثیر خنثی کننده خمیر دندان بر روی مولکول کلرهگزیدین باید حداقل یک فاصله زمانی 30 دقیقه بین مسواک زدن و شستشو با کلرهگزیدین وجود داشته باشد .
از آنجا که امروزه هیچ محدودیت سنی بالایی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد.
ارتودنتیست باید قرار ملاقات با هر دو بیمار را / دیابتی نوع 1 و / دیابتی نوع 2 را در صبح و اول وقت بگذارد .
اگر درمان بیمار برای یک جلسه طولانی برنامه ریزی شده باشد.
به عنوان مثال 90 دقیقه باشد.
باید به او توصیه شود که یک وعده غذایی معمول مصرف کند و داروی خود را هم به طور عادی صرف کند .
تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به دیابت بیشتر احتمال ابتلا به بیماری پریودنتال هستند .
بیماری پریودنتال یک مشکل بهداشتی جدی است که اگر به درستی مدیریت نشود می تواند به از دست دادن دندان منجر شود .
دیابت همچنین ممکن است بر روی تراکم استخوان تاثیر بگذارد وباعث کاهش مواد معدنی استخوان و پوکی استخوان شده و سبب شدت بیماری پریودنتال بشود .
چندین مکانیسم گزارش شده که نشان می دهد تغییر استخوان در اثر دیابت باعث کاهش فعالیت استخوانسازی و افزایش مرگ سلولی سلول های استخوان ساز می شود .
همچنین یکی دیگر از عوامل موثردر دیابت ممکن است افزایش میزان فعالیت تحلیل ریشه باشد .
اثر بیماری پریودنتال بر درمان ارتودنسی
بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت شیرین به درمان ارتودنسی نیاز دارند .
هنگامی که اطراف دندان استخوان از دست رفته داریم اغلب دندان ها در موقعیت های نامطلوب قرار می گیرند .
از دست دادن استخوان با وجود داشتن التهاب همانطور که در پریودنتیت ( مرحله پیشرفته بیماری لثه ) پیدا شده است می تواند در حرکت های ارتودنسی غیر قابل پیش بینی در طول درمان ارتودنسی باشد.
در بیماری پریودنتیت سطح قند خون در نوسان است .
تحقیقات بیشتر نشان می دهد که زمانی که بیماران مبتلا به دیابت شیرین برای به دست آوردن کنترل بیماری های لثه و تحلیل لثه تلاش می کنند ، آنها همچنین می توانند کنترل بهتر دیابت خود را به دست بیاورند .
با توجه به شیوع بالای دیابت شیرین احتمال درمان این بیماری نیز بسیار بالا است .
بنابراین مسئولیت ارتودنتیست و دندانپزشک به یک اندازه در تشخیص و رسیدگی به بیماران دیابتی در حین درمان است .
افراد مبتلا به دیابت شیرین اگر قند خون کنترل شده ای داشته باشند به خوبی می توانند درمان های ارتودنسی را انجام دهند .